Ochotniczy Hufiec Mahakamu

„

— Bij! Zabij! Na pohybel skurwysynom! — A równo mi! - ryczał Barclay Els. - Równy krok! Dzierż szyk! I kupą! Kupą! Nie uwierzą mi, pomyślał kornet Aubry. Nigdy mi nie uwierzą, gdy będę o tym opowiadał. Ten czworobok walczy w pełnym okrążeniu... Otoczony ze wszystkich stron kawalerią, szarpany, sieczony, tłuczony i dźgany... I ten czworobok idzie. Idzie, równy, zwarty, pawęż przy pawęży. Idzie, depcząc i przestępując trupy, pcha przed sobą konnicę, pcha przed sobą elitarną dywizję "Ard Feainn"... I idzie. — Bij! — Równy krok! Równy krok! - Ryczał Barclay Els. - Dzierż szyk! Pieśń, kurważ mać, pieśń! Nasza pieśń! Naprzód, Mahakam! Z kilku tysięcy krasnoludzkich gardeł wydarła się słynna mahakamska pieśń bojowa. Hooouuuu! Hooouuu! Hou! Czekajcie, klienty! Wnet wam pójdzie w pięty! Rozleci się ten burdel Aż po fundamenty! Hoooouuuu! Hooouuu! Hou! • A. Sapkowski, Pani Jeziora, str.

”

Ochotniczy Hufiec Mahakamu jest formacja zbrojną rekrutującą się spośród okrzepłych w trudzie i znoju mieszkańców masywu mahakamskiego, dla których możliwość spełnienia obowiązku służby dla dobra Mahakamu jest zaszczytem i powodem do dumy. Służba w tej przesławnej, naznaczonej chwała zwycięstwa zaciężnej piechocie jest marzeniem wielu młodych gnomów czy krasnoludów, wszak przecież każdemu z nich znane jest powiedzenie ich dziadów "Nie da ci panna, nie da ci wdowa tego, co da ci służba hufcowa".

Struktura

Jak każda formacja wojskowa, tak i Hufiec posiada własną, związaną z podziałem na formacje, strukturę wewnętrzną określająca nie tylko łańcuch dowodzenia ale także obowiązki poszczególnych żołnierzy. Pośród pełniących zaszczytną służbę w formacjach Hufca wyróżniamy:

Oficerowie:

• Pułkownik posiada bezwzględną władzę nad całością Hufca. Czuwa tez nad kadrą podoficerską i oficerską, dokonuje wyboru kapitanów, nadaje im odznaczenia lub usuwa z tego stanowiska. W razie rezygnacji z funkcji musi przekazać ją jednemu z kapitanów.

• Chorąży sprawuje pieczę nad chorągwią Hufca i jako jedyna osoba jest upoważniony do jej dzierżenia. Poza tym rola chorążego sprowadza się do nadzorowania ustawienia w szyku bojowego i obecności podczas wszystkich istotnych ceremonii wojskowych. Biblioteka i kronika stowarzyszenia znajdują się również pod opieką chorążego, wobec czego musi on doskonale znać historię, Regułę Hufca i wszystkie legendy.

• Kapitan jest dowódcą regimentu. Pułkownik może mianować do czterech kapitanów i jest ich bezpośrednim przełożonym. W ramach swoich regimentów podejmują oni decyzje o awansach, karach i odznaczeniach żołnierzy oraz w zastępstwie pułkownika mogą przyjmować nowych ochotników do formacji.

Podoficerowie:

• Dowódca roty (rotmistrz) kieruje jedną z rot regimentu. Regiment może składać się maksymalnie z trzech rot, każda po pięciu żołnierzy podległych swojemu dowódcy. Jego obowiązkiem jest dbanie o codzienne musztry i sprawność bojowa roty oraz by rozkazy kapitana, któremu bezpośrednio podlega, dotarły do wszystkich Ochotników.

• Dobosz zagrzewa maszerujący oddział piechoty przez podawanie odpowiedniego rytmu marszu lub też przekazuje inne komendy wojskowe wybijane na werblu. Obecność dobosza jest nieodzowna podczas ceremonii wojskowych. Dobosz nie przynależy do żadnego z regimentów, podlega pułkownikowi i podobnie, jak chorąży jest stopniem honorowym.

• Zwiadowca regimentu służy w awangardzie Piechoty Mahakamskiej. Przecieranie szlaków, sporządzanie map oraz zdobywanie informacji o wrogu: jego liczebności, ruchach, uzbrojeniu czy innych istotnych elementach strategicznych - to zadania zwiadowcy. Podlega on kapitanowi.

• Kornet pełni rolę posłańca kapitana regimentu. Stanowi łącznika pomiędzy wyższymi i niższymi szczeblami w hierarchii wojskowej. Musi niekiedy przedrzeć się na sam front w najcięższe boje, by dostarczyć rozkazy. Korneci wysyłani są również z poselstwami jako emisariusze Hufca. Muszą się zatem wyróżniać wyśmienitą znajomością świata, by jak najszybciej i najbezpieczniej dotrzeć z wiadomością.

Szeregowi:

• Wiarus to starzy wyjadacze, zasłużeni żołnierze. Chociaż nie piastują stanowiska oficerskiego, to za ich dokonania i wieloletnią służbę w Piechocie należy im się wyróżnienie spośród pozostałych szeregowych.

• Piechur to najniższy stopień pełnoprawnego żołnierza, to trzon Hufca. Dalszy awans zależy od sukcesów w boju i predyspozycji jakimi wykaże się podczas wykonywania rozkazów swojego dowódcy.

• Ochotnik to stopień jaki początkowo otrzymują kandydaci zaraz po przyjęciu do Hufca. Ochotnik nie przynależy jeszcze do żadnego regimentu. Uczy się zasad funkcjonowania i struktury Hufca oraz szkoli w boju. Po okresie próbnym zostaje przyjęty do jednej z rot i awansowany do stopnia piechura. Żołnierz może również zostać karnie zdegradowany do stopnia ochotnika za ciężkie przewiny.

Znak rozpoznawczy

Przedmiotem charakteryzującym przynależność do elitarnej formacji Galina Hooga jest bawoli róg, posiadający przeróżne okucia oraz wysadzany kamieniami.

Rodzaje okuć noszonych na rogu:

ołów, cyna, cynk, żelazo, miedz, mosiądz, srebro, złoto, platyna, mithryl

Zobacz również

• Reguła Ochotniczego Hufca Mahakamu
• Historia Ochotniczego Hufca Mahakamu
• Ochotniczy Huf Mahakamski na Wiedźmińska Wiki