Elf

Elfy

Elfy są długowieczne i niezmiennie piękne. Zazwyczaj wysokie i szczupłe, o twarzach pociągłych i pozbawionych zarostu. Charakterystyczne są migdałowate oczy, długie, szpiczaste uszy i drobne, pozbawione kłów zęby.

Wzajemne relacje elfów i innych ras nie są proste i bezpośrednie. ...

Przy odgrywaniu elfa dobrze zwrócić uwagę na często wspominane w literaturze wyobcowanie tych istot. Są one predystynowane do stworzenia wysokiej i ekspansywnej cywilizacji bardziej nawet niż ludzie, szczególnie w realiach Ishtar. Są z natury bardziej wyrafinowane, zdystansowane, dostępne jest im długie życie i zaawansowana magia. Mimo to, w obu realiach Arkadii, przegrały one z ludźmi walkę o dominującą rolę w świecie. Są w sytuacji ostatnich przedstawicieli chylącej się ku upadkowi kultury, którą otacza morze kultury daleko słabiej rozwiniętej. To i inaczej poukładane życie elfów powoduje, że kontakt tej rasy z innymi cechują zwykle trudności. Rzecz jasna, na Arkadii jest to wszystko uproszczone, a wielu graczy w ogóle nie zawraca sobie tym głowy. Najlepiej obserwować uznane i sławne elfy na Arkadii i uczyć się od nich.

Oczywiście, elfy nie muszą mieć nic przeciwko bosemu bieganiu po trawie, przytulaniu się do drzew, zbieraniu kwiatów i głaskaniu jednorożców, warto jednak pamiętać, że większa wrażliwość tych istot nie musi również oznaczać zdziecinnienia i braku powagi. Spory o to, czy elfy powinny być co do jednego pacyfistycznymi weganami, czy hipisami, rozstrzygnięto na forum Wieści z Arkadii, podpierając się cytatami z literatury, iż wprost przeciwnie. Porównaj też: Komando Scoia'tael i Tancerze Wojny.

Elfy w Ishtar

„

W górze rzeki zobaczyliśmy ich miasta, tak delikatne, jakby utkane z porannej mgły, z której się wyłaniały. Wydawało się nam, że znikną za chwilę, że ulecą z wiatrem, który marszczył powierzchnię wody. Były tam pałacyki, białe jak kwiaty nenufaru. Były wieżyczki, zdające się być uplecione z bluszczu, były mosty, zwiewne jak płaczące wierzby. I były inne rzeczy, dla których nie znajdowaliśmy imion i nazw. A mieliśmy już przecież imiona i nazwy dla wszystkiego, co w tym nowym, odrodzonym świecie widziały nasze oczy. Nagle, gdzieś w odległych zakątkach pamięci, odnajdywaliśmy nazwy dla smoków i gryfów, dla syren i nimf, dla sylfid i driad. Dla białych jednorożców, które o zmierzchu piły z rzeki, schylając ku wodzie swe smukłe głowy. Wszystkiemu nadawaliśmy nazwy. I wszystko stawało się bliskie, znane, nasze. Oprócz nich. Oni, choć tak do nas podobni, byli obcy, tak bardzo obcy, że długo nie umieliśmy dla obcości tej znaleźć imienia. • Krew Elfów, str. 108

”

Elfy, podobnie jak ludzie, są przybyszami z innego świata. Przybyły jednak swoimi białymi łodziami na Kontynent o wiele wcześniej niż ludzie, dlatego zwykło się zaliczać je do tzw. Starych Ras. Rozwinęły zaawansowaną cywilizację, którą następnie zniszczyli ludzie, kolonizując kolejne ziemie. Elfy w Ishtar dzielą się na dwa główne szczepy ...

• Słownik Starszej Mowy – zebrane z tekstów o Wiedźminie słowa z tłumaczeniami.

Elfy w Starym Świecie

W Starym Świecie spotkać można jedną z trzech ras elfów: Elfy Wysokiego Rodu, Leśme Elfy i Mroczne Elfy. Różnią się one między sobą dość znacznie, zwłaszcza podejściem do świata.

• Elfy Wysokiego Rodu (Wysokie Elfy, Asur) pochodza z Ulthuanu i rzadko odwiedzają Stary Świat.
• Mroczne Elfy (kiedyś Nocne Elfy, także Ciemne Elfy, Druchii) pochodzą z Naggaroth, jak i Wysokie Elfy są przybyszami. Ich nastawienie do obcych jest bardziej niebezpieczne, dlatego należy się ich raczej wystrzegać.
• Leśne Elfy (Asrai) zamieszkują Las Loren mieszczący się między Imperium a Bretonią oraz Las Drakwald znajdujący się w Middenlandzie na północy Imperium. Legenda mówi, iż można spotkać ich także w innych miejscach Starego Świata.

Stowarzyszenia

Elfy są przyjmowane do następujących stowarzyszeń:

• Elfy z Lasu Drakwald
• Elfy z Lasu Loren
• Elfy z Gór Sinych
• Komando Scoia'tael
• Tancerze Wojny
• VII Brygada Armii Lyrii
• Cech Kupców Novigradu
• Gladiatorzy
• Kompania Gryfa
• Korsarze ze Skellige
• Mutanci Chaosu
• Rodzina Alderazzi

cytaty z archiwum forum arkadii, które powoli przerobiane są na krótką treść wpisu encyklopedycznego:

Elfka z futrzanymi ozdobnikami? A co w tym dziwnego? Nie wiem czemu wciąż pokutuje w tzw. narodzie przekonanie, że elfy jedzą wyłącznie szyszki, a noszą ubrania z kory i liści.

Elfy, tak samo jak ludzie, krasnoludy i co tam jeszcze chcecie polują na zwierzęta, wykorzystują ich mięso, skóry i futra do swoich potrzeb. Jedyne co ich różni od ras mniej zbliżonych do natury to niechęć do sprawiania zwierzęciu cierpienia i nie polowanie ponad miarę potrzeb.

albo:

No ale popatrzmy sobie na elfy vide moj temat intelekt wykorzystywany w walce. Zatrwazajace jest to ze wielu graczy ma elfy za chucherko z habilitacja :D To kolejny stereotyp. A Elfy to rasa urodzonych wojownikow :) Sam WFRP balansuje je pod tym wzgledem wlasnie punktami przeznaczenia bo elfy inaczej byly by dla graczy zbyt potezne. :)

dalej:

Hmm... szczerze mowiac nie bardzo rozumiem czemu kogos szokuje podejscie elfki "jestem prozna". Elfy (i to zarowno mlotkowe jak i sapkowe) SA prozne, aroganckie, zadufane i uwazaja sie za lepsze od dowolnej innej rasy. Czy maja do tego podstawy to juz sprawa sporna i niejeden konflikt z tego powodu byl.

Takze wszelakie glosy ze elfom nie przystoi strojenie sie dla ozdoby w piora czy futra - szczerze mowiac, bzdura. Elfy sapkowe nie miewaly takich oporow w ogole, elfy mlotkowe tez o dziwo nie specjalnie - kurteczka z jelenia, kaptur obszyty lisim futrem, piora pieknych ptakow we wlosach... A ze na arce nie jest (od strony zamyslu Czarodziejow) od tego tak daleko - po cos skup skor w Loren jest.