Leśniczy: Różnice pomiędzy wersjami
(+) |
|||
Linia 13: | Linia 13: | ||
{{Cytat|Miecz przeznaczenia|185|Geralt nie miał najmniejszej ochoty oberwać strzałą Leśniczych- strzały Leśniczych miały groty zębate jak harpuny i paskudnie kaleczyły. }} | {{Cytat|Miecz przeznaczenia|185|Geralt nie miał najmniejszej ochoty oberwać strzałą Leśniczych- strzały Leśniczych miały groty zębate jak harpuny i paskudnie kaleczyły. }} | ||
− | + | {{Stowarzyszenia}} | |
[[kategoria:stowarzyszenia]] | [[kategoria:stowarzyszenia]] |
Wersja z 22:28, 28 lut 2011
Leśniczy - gildia półzawodowa na Arkadii, w domenie Ishtar, która zasłynęła miedzy innymi tym, że została równie szybko zamknięta jak otwarta.
Historia
W okresie, kiedy powstawała gildia, świat Arkadii był jeszcze dość ubogi w swojej ofercie rozwoju zawodowego graczy (przełom 1997/1998). Ostatnie poprawki i pierwszych członków przyjmował Cech Kupców Novigradu, chodziły też pogłoski o rychłym naborze do Komanda Scoia'tael. Poza gildią rasową Krasnoludy z Mahakamu w tym czasie praktycznie brakowało perspektyw rozwoju.
Gildia w swojej historii miała 3 członków wśród graczy, a siedziba znjadowała się z Puszczy Shekhal. Wobec obaw, że jako gildia rasistowska i w dodatku jedynie dla ludzi, zostanie zdziesiątkowana przez Scoia'tael, gildię zamknięto. Jakiś czas później skorzystano z lokalizacji gildii otwierając gildię rasową Osadnicy spod Puszczy Shekhal. Jedną z cech wspólnych było też umiłowanie w broniach drzewcowych zarówno u pierwszych, jak i u drugich.
Tło
Oznacza to, że podane tu informacje mogą nie mieć przełożenia na kod Arkadii, lub nawet w szczegółach mijać się z nim, służą za to lepszej orientacji w atmosferze świata gry i odgrywaniu postaci.
„ |
"Chcesz być niczym, bądź Leśniczym." • Miecz przeznaczenia, str. 185
|
” |
„ |
Sam zżymał się słuchając ich przechwałek o naszpikowanych strzałami, zarżniętych lub powieszonych elfach, borowikach i dziwożonach. • Miecz przeznaczenia, str. 185
|
” |
„ |
Geralt nie miał najmniejszej ochoty oberwać strzałą Leśniczych- strzały Leśniczych miały groty zębate jak harpuny i paskudnie kaleczyły. • Miecz przeznaczenia, str. 185
|
” |