Szajka Proszalnej Ręki: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 12 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | ''' | + | Szemrany i malowniczy światek zorganizowanego [[Żebracy|żebractwa]]. Owa zbieranina sięga korzeniami do idei Cechów Żebraczych, zrzeszających nędzarzy trudniących się tą wątpliwą poszanowania profesją. Bajania ludowe opowiadają o wybieranych pośród plebsu Królach Żebraków, pozorowanych kalectwach, chorobach i walkach o wpływy z "nielegalną" konkurencją. Członków szajki można podobno spotkać regularnie w uboższych dzielnicach, wśród odzianych w łachmany biedaków. Tam gdzie rozlega się stukot kosturów, potrząsanie miskami żebraczymi, nieszczęsne zawodzenia i prośby o jałmużnę. Często wystają pod bramami miejskimi, na targowiskach i pod świątyniami. Idzie ich również spotkać na uczęszczanych traktach i wszędzie tam gdzie ludno i gwarno. Istnienie '''Szajki Proszalnej Ręki''' odnotowano w protokołach novigradzkiej straży miejskiej, w formie [[Kluby|klubu]] założonego przez pewnego arkadyjskiego zawodowego żebraka. |
| + | |||
| + | ''' | ||
| + | S Z A J K A | ||
| + | P R O S Z A L N E J | ||
| + | R E K I | ||
| + | Tredowaci, Niemowy, Glusi, Slepi. | ||
| + | Sieroty, Baby, Dziady | ||
| + | Parchate, Garbate, Kulawi. | ||
| + | Chorzy, wypedzeni na poniewierke, | ||
| + | bedacy w ciaglej potrzebie, | ||
| + | z musu czy z wyboru. | ||
| + | Wyciagniete dlonie pod swiatyniami. | ||
| + | Zaropiale kikuty wystawione na | ||
| + | widok publiczny. | ||
| + | Wychylajace sie z cienia. | ||
| + | Lapiace cudownie baby za kiecki. | ||
| + | Kupcow za nabite mieszki. | ||
| + | Dzierzace kije, poszczerbione noze, | ||
| + | i miski na jalmuzne. | ||
| + | Wez los we wlasne rece. | ||
| + | Daj nam co masz najcenniejsze. | ||
| + | Nie masz nic? | ||
| + | Doliniarzu, Zebraku, Wloczego. | ||
| + | Bracie! | ||
| + | Witaj! | ||
| + | Dolacz swa reke do naszych! | ||
| + | I wspolnie siegnijmy po marna, | ||
| + | lecz zawsze to lepsza dole, | ||
| + | a co wazne - cudza. | ||
| + | Nauczymy cie przedniego szachrajstwa | ||
| + | Jak odrozniac lipny trad od prawdziwego | ||
| + | Bedziesz umial zmajstrowac sobie swoj osobisty | ||
| + | garb. | ||
| + | Polepszac bedziesz wlasny warsztat dzieki nabytemu | ||
| + | doswiadczeniu i wielopokoleniowej wiedzy | ||
| + | lajdackich mistrzow. Korzystaj z szerokich | ||
| + | mozliwosci rozwoju. A takze obracaj wlasne | ||
| + | niedostatki i ulomnosci w rzadkie atuty.''' | ||
| + | {{Kluby}} | ||
| + | [[Kategoria:Kluby]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:39, 3 lip 2024
Szemrany i malowniczy światek zorganizowanego żebractwa. Owa zbieranina sięga korzeniami do idei Cechów Żebraczych, zrzeszających nędzarzy trudniących się tą wątpliwą poszanowania profesją. Bajania ludowe opowiadają o wybieranych pośród plebsu Królach Żebraków, pozorowanych kalectwach, chorobach i walkach o wpływy z "nielegalną" konkurencją. Członków szajki można podobno spotkać regularnie w uboższych dzielnicach, wśród odzianych w łachmany biedaków. Tam gdzie rozlega się stukot kosturów, potrząsanie miskami żebraczymi, nieszczęsne zawodzenia i prośby o jałmużnę. Często wystają pod bramami miejskimi, na targowiskach i pod świątyniami. Idzie ich również spotkać na uczęszczanych traktach i wszędzie tam gdzie ludno i gwarno. Istnienie Szajki Proszalnej Ręki odnotowano w protokołach novigradzkiej straży miejskiej, w formie klubu założonego przez pewnego arkadyjskiego zawodowego żebraka.
S Z A J K A
P R O S Z A L N E J
R E K I
Tredowaci, Niemowy, Glusi, Slepi.
Sieroty, Baby, Dziady
Parchate, Garbate, Kulawi.
Chorzy, wypedzeni na poniewierke,
bedacy w ciaglej potrzebie,
z musu czy z wyboru.
Wyciagniete dlonie pod swiatyniami.
Zaropiale kikuty wystawione na
widok publiczny.
Wychylajace sie z cienia.
Lapiace cudownie baby za kiecki.
Kupcow za nabite mieszki.
Dzierzace kije, poszczerbione noze,
i miski na jalmuzne.
Wez los we wlasne rece.
Daj nam co masz najcenniejsze.
Nie masz nic?
Doliniarzu, Zebraku, Wloczego.
Bracie!
Witaj!
Dolacz swa reke do naszych!
I wspolnie siegnijmy po marna,
lecz zawsze to lepsza dole,
a co wazne - cudza.
Nauczymy cie przedniego szachrajstwa
Jak odrozniac lipny trad od prawdziwego
Bedziesz umial zmajstrowac sobie swoj osobisty
garb.
Polepszac bedziesz wlasny warsztat dzieki nabytemu
doswiadczeniu i wielopokoleniowej wiedzy
lajdackich mistrzow. Korzystaj z szerokich
mozliwosci rozwoju. A takze obracaj wlasne
niedostatki i ulomnosci w rzadkie atuty.
| Kluby na Arkadii: | |
|---|---|
|
Wyznaniowe: Kluby zarządzane przez graczy: |