Rispat: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | '''Rispat "Długonosy" Berlagarder''' to [[gnom]] wywodzący się z masywów [[Tir Tochair]]. Lata młodości spędza jak każdy inny - podróżując, szukając przygód, włócząc się i prowokując pijackie burdy w mijanych [[karczma]]ch. Po osiągnięciu wieku uznawanego przez gnomią społeczność za "dojrzały" powoli uspokaja się i kieruje swe zainteresowania na szeroko pojętą naukę. W końcu składa papiery do słynnej instytucji badawczej, tj. [[Stowarzyszenie_Gnomich_Wynalazców|SGW]]. | |
− | + | Po wstępnym zaakceptowaniu kandydatury przez ówczesnego Majstra, [[Hiir|Hiira]], Rispat dostaje się pod skrzydła inżyniera [[Ulik|Ulika]]. Wykonując szereg trudnych zadań dla swojego opiekuna, dzielnie wspieranego przez inżynierów: [[Yalom|Yaloma]] oraz [[Leskap|Leskapa]], w końcu w jednym kawałku doczekuje się egzaminu. Pomimo ogromnej presji zdobywa zaszczytny tytuł inżyniera SGW, błyskawicznie zaczyna też ubiegać o posadę w AiŚ'ie. Po jej otrzymaniu wyrusza na kolejną podroż po świecie, zaglądając pod każdy możliwy głaz i kamień. | |
− | + | Tuż po wniebowstąpieniu Majstra Hiira, władze w SGW obejmuje były promotor Rispata, inżynier Ulik. Okazując duże zaufanie młodemu inżynierowi, powierza mu opiekę nad stażystą [[Hasp|Haspem]]. W trakcie opieki nad wychowankiem, Berlagarder dostaje też pod swoją komendę katedrę Awioniki. Jako gnom jednak z natury stworzony do podróży i włóczęgi nie przykłada większej wagi do piastowanego stanowiska, co też staje się powodem szybkiej utraty funkcji na rzecz powracającego z długiego snu iInżyniera [[Zxar|Zxara]]. Nie przejmując się zbytnio "porażką" doprowadza do pomyślnie zakończonego egzaminu Haspa, mimo wzajemnej niechęci między nim a swoim wychowankiem. Wraca na wydział AiŚ'u. | |
− | + | Jako miłośnik "poezji prostej" składa też papiery na [[Truwerzy|Oxenfurcki Uniwersytet]], jednak jego pierwsze podanie zostaje odrzucone. Zirytowany wypływa do [[Bretonia|Bretonii]], gdzie osiedla się na czas dłuższy, regularnie i z pasją gromiąc [[ork|zielonoskóre paskudztwa]] mnożące się w masywie gór [[Orcal]], gdzie też regularnie przesiaduje do dzisiaj. | |
− | |||
− | Jako miłośnik "poezji prostej" składa też papiery na [[Truwerzy|Oxenfurcki Uniwersytet]], jednak jego | ||
<!-- To jest znacznik nadania kategorii. Powinien być zawsze na dole strony. --> | <!-- To jest znacznik nadania kategorii. Powinien być zawsze na dole strony. --> | ||
− | [[Kategoria: | + | [[Kategoria:Postacie]] |
Aktualna wersja na dzień 10:19, 31 mar 2011
Rispat "Długonosy" Berlagarder to gnom wywodzący się z masywów Tir Tochair. Lata młodości spędza jak każdy inny - podróżując, szukając przygód, włócząc się i prowokując pijackie burdy w mijanych karczmach. Po osiągnięciu wieku uznawanego przez gnomią społeczność za "dojrzały" powoli uspokaja się i kieruje swe zainteresowania na szeroko pojętą naukę. W końcu składa papiery do słynnej instytucji badawczej, tj. SGW.
Po wstępnym zaakceptowaniu kandydatury przez ówczesnego Majstra, Hiira, Rispat dostaje się pod skrzydła inżyniera Ulika. Wykonując szereg trudnych zadań dla swojego opiekuna, dzielnie wspieranego przez inżynierów: Yaloma oraz Leskapa, w końcu w jednym kawałku doczekuje się egzaminu. Pomimo ogromnej presji zdobywa zaszczytny tytuł inżyniera SGW, błyskawicznie zaczyna też ubiegać o posadę w AiŚ'ie. Po jej otrzymaniu wyrusza na kolejną podroż po świecie, zaglądając pod każdy możliwy głaz i kamień.
Tuż po wniebowstąpieniu Majstra Hiira, władze w SGW obejmuje były promotor Rispata, inżynier Ulik. Okazując duże zaufanie młodemu inżynierowi, powierza mu opiekę nad stażystą Haspem. W trakcie opieki nad wychowankiem, Berlagarder dostaje też pod swoją komendę katedrę Awioniki. Jako gnom jednak z natury stworzony do podróży i włóczęgi nie przykłada większej wagi do piastowanego stanowiska, co też staje się powodem szybkiej utraty funkcji na rzecz powracającego z długiego snu iInżyniera Zxara. Nie przejmując się zbytnio "porażką" doprowadza do pomyślnie zakończonego egzaminu Haspa, mimo wzajemnej niechęci między nim a swoim wychowankiem. Wraca na wydział AiŚ'u.
Jako miłośnik "poezji prostej" składa też papiery na Oxenfurcki Uniwersytet, jednak jego pierwsze podanie zostaje odrzucone. Zirytowany wypływa do Bretonii, gdzie osiedla się na czas dłuższy, regularnie i z pasją gromiąc zielonoskóre paskudztwa mnożące się w masywie gór Orcal, gdzie też regularnie przesiaduje do dzisiaj.