Astrid: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Astrid Skaggs, córka Felki i Hrumgorta Skaggs ( | + | '''Astrid Skaggs''', córka Felki i Hrumgorta Skaggs (zakały rodziny!), wnuczka Gumgrina Skaggs. |
[[Grafika:Astrid.jpg|thumb|250px|Astrid Skaggs Autor: Astrid]] | [[Grafika:Astrid.jpg|thumb|250px|Astrid Skaggs Autor: Astrid]] | ||
Nieodrodna córa [[Mahakam|Mahakamu]]. Urodziła się w [[Twierdza pod Górą Carbon|Twierdzy pod Góra Carbon]] a pierwszym wypowiedzianym przez nią słowem było "złoto". Tłuściutka niczym połeć wybornego baleronu i rumiana jak dojrzewające w słońcu jabłuszko, stanowi klasyczny przykład urody krasnoludzkiej niewiasty. Kiedy tylko osiągnęła wiek niemal dorosły podreptała na swych krótkich nóżkach do Novigradu, by tam szkolić się w sztuce odchudzania sakiewek co bardziej naiwnych podróżników. Mimo napiętych relacji z Mistrzem [[Wakahiko|Wakahiko]] pomyślnie zakończyła subiekturę i została przyjęta w poczet [[Cech Kupców Novigradu|Cechu Kupców Novigradu]]. Po pewnym czasie przestała interesować się sprawami kupiectwa jak i tego świata w ogóle. | Nieodrodna córa [[Mahakam|Mahakamu]]. Urodziła się w [[Twierdza pod Górą Carbon|Twierdzy pod Góra Carbon]] a pierwszym wypowiedzianym przez nią słowem było "złoto". Tłuściutka niczym połeć wybornego baleronu i rumiana jak dojrzewające w słońcu jabłuszko, stanowi klasyczny przykład urody krasnoludzkiej niewiasty. Kiedy tylko osiągnęła wiek niemal dorosły podreptała na swych krótkich nóżkach do Novigradu, by tam szkolić się w sztuce odchudzania sakiewek co bardziej naiwnych podróżników. Mimo napiętych relacji z Mistrzem [[Wakahiko|Wakahiko]] pomyślnie zakończyła subiekturę i została przyjęta w poczet [[Cech Kupców Novigradu|Cechu Kupców Novigradu]]. Po pewnym czasie przestała interesować się sprawami kupiectwa jak i tego świata w ogóle. | ||
| − | Powróciła po latach żądna powrotu do swych ulubionych zajęć; układania monet w równiutkie stosiki i wspominania zajadłych | + | Powróciła po latach żądna powrotu do swych ulubionych zajęć; układania monet w równiutkie stosiki i wspominania zajadłych targów. Przypadło to na okres rządów Mistrzyni [[uzytkownik:Vayneela|Vayneeli]]. Na dobre zagrzała miejsce w Cechu, lecz historia byłaby nudna, gdyby w końcu nie zaczęło się pieprzyć. Decyzją Czarodziei Cech został rozwiązany. Część Kupców stwierdziła, że gdzieś ma taką zabawę i rozproszyła się po świecie. Astrid wraz z Ragmonem i elfem, którego imię zaginęło w pomroce dziejów, skorzystali z szansy danej im przez Nieśmiertelnych i odbudowali gildię, na Mistrza wyznaczając owego elfa. Niestety jego polityka okazała się zbyt agresywna i w rezultacie cierpiały na tym interesy członków Cechu. Obowiązki Mistrzyni przejęła więc Astrid i tego samego dnia odkryła, że gdy zostajesz przywódcą, wszyscy, dosłownie wszyscy wiedzą lepiej jak prowadzić gildię i jak uprawiać politykę zewnętrzną i wewnętrzną. Mając po dziurki w nosie elfów i ich knucia, cisnęła kupiecki pierścień do śmieci i dołączyła do [[Komando Scoia'tael|Komanda Scoia'tael]] w poszukiwaniu prawdy i krasnoludzkich wartości. Do dziś wciąż na nowo się uczy jak bardzo można się pomylić. |
[[Kategoria:Postacie]] | [[Kategoria:Postacie]] | ||
Aktualna wersja na dzień 07:20, 15 maj 2018
Astrid Skaggs, córka Felki i Hrumgorta Skaggs (zakały rodziny!), wnuczka Gumgrina Skaggs.
Nieodrodna córa Mahakamu. Urodziła się w Twierdzy pod Góra Carbon a pierwszym wypowiedzianym przez nią słowem było "złoto". Tłuściutka niczym połeć wybornego baleronu i rumiana jak dojrzewające w słońcu jabłuszko, stanowi klasyczny przykład urody krasnoludzkiej niewiasty. Kiedy tylko osiągnęła wiek niemal dorosły podreptała na swych krótkich nóżkach do Novigradu, by tam szkolić się w sztuce odchudzania sakiewek co bardziej naiwnych podróżników. Mimo napiętych relacji z Mistrzem Wakahiko pomyślnie zakończyła subiekturę i została przyjęta w poczet Cechu Kupców Novigradu. Po pewnym czasie przestała interesować się sprawami kupiectwa jak i tego świata w ogóle. Powróciła po latach żądna powrotu do swych ulubionych zajęć; układania monet w równiutkie stosiki i wspominania zajadłych targów. Przypadło to na okres rządów Mistrzyni Vayneeli. Na dobre zagrzała miejsce w Cechu, lecz historia byłaby nudna, gdyby w końcu nie zaczęło się pieprzyć. Decyzją Czarodziei Cech został rozwiązany. Część Kupców stwierdziła, że gdzieś ma taką zabawę i rozproszyła się po świecie. Astrid wraz z Ragmonem i elfem, którego imię zaginęło w pomroce dziejów, skorzystali z szansy danej im przez Nieśmiertelnych i odbudowali gildię, na Mistrza wyznaczając owego elfa. Niestety jego polityka okazała się zbyt agresywna i w rezultacie cierpiały na tym interesy członków Cechu. Obowiązki Mistrzyni przejęła więc Astrid i tego samego dnia odkryła, że gdy zostajesz przywódcą, wszyscy, dosłownie wszyscy wiedzą lepiej jak prowadzić gildię i jak uprawiać politykę zewnętrzną i wewnętrzną. Mając po dziurki w nosie elfów i ich knucia, cisnęła kupiecki pierścień do śmieci i dołączyła do Komanda Scoia'tael w poszukiwaniu prawdy i krasnoludzkich wartości. Do dziś wciąż na nowo się uczy jak bardzo można się pomylić.
