Perigrin: Różnice pomiędzy wersjami

Z ArkadiaWiki
Jump to navigation Jump to search
Linia 1: Linia 1:
'''Perigrin''' - [[Halfling|halfling]]. Przez to, iż jeden z członków starszyzny (owczesny konsul Telmar)[[Komando Scoia'tael|Komanda Scoia'tael]] zamiast do miasta wszedł do obozu [[Komando Scoia'tael|Komanda]] - jako nieliczny mogl na swej skorze poznac lesne pulapki i conajwazniejsze dzieki swej zwinnosci i sprytowi przezyc! Bylo to znakiem iz po wielu miesiacach staran jest godzien posiadania ogona swiadczacego o przynaleznosci do [[Komando Scoia'tael|Scoia'tael]]. Później w wyniku upadku doznal choroby psychicznej i opuścił szeregi [[Komando Scoia'tael|wiewiórek]], by służyć pod sztandarem [[Gladiatorzy|rodu Von Raugen]]. Dostrzegl swoj blad i porzucil bande nieudacznikow zwacych sie gladiatorami by zaznac zolnierskiego zycia w Kompanii Gryfa jako rekrut. Nie dane mu bylo dlugo sluzyc gdyz moce chaosu sprawyly iz stal sie wojownikiem [[Malal]]a. Po latach walk i trudow uwadalo mu sie wyrwac ze szopnow zla. Wykorzystujac swoje niesamowite umiejetnosci lowcze zostal wcielony do Regime Urbimo tileanskiego [[Rodzina Alderazzi|dona Alderazzo]]. Jako oddany soldato zostal ze wzgledu na swa krnabrna nature wyrzucony dyscyplinarnie z [[Rodzina Alderazzi|Rodziny]]. Z zalu zbratal sie z owczesnymi oponentami swych bylych kamratow, siejac zamet i smierc w szeregach regimentow Dona. Na koniec zmarl, (znajac jego zamilowanie do jedzenia)prawdopodobnie otruty przez swych licznych wrogow.
+
'''Perigrin''' - [[Halfling|halfling]]. Przez to, iż jeden z członków starszyzny (owczesny konsul Telmar) [[Komando Scoia'tael|Komanda Scoia'tael]] zamiast do miasta wszedł do obozu [[Komando Scoia'tael|Komanda]] - jako nieliczny mogl na swej skórze poznać leśne pułapki i co najważniejsze dzięki swej zwinności i sprytowi przeżyc! Było to znakiem i z po wielu miesiącach starań jest godzien posiadania ogona świadczącego o przynależności do [[Komando Scoia'tael|Scoia'tael]]. Później w wyniku upadku doznał choroby psychicznej i opuścił szeregi [[Komando Scoia'tael|wiewiórek]], by służyć pod sztandarem [[Gladiatorzy|rodu Von Raugen]]. Dostrzegł swój błąd i porzucił bandę nieudaczników zwących sie gladiatorami by zaznać żołnierskiego życia w Kompanii Gryfa jako rekrut. Nie dane mu było długo służyć gdyż moce chaosu sprawiły iż stal sie wojownikiem [[Malal]]a. Po latach walk i trudów udało mu sie wyrwać ze szponów zła. Wykorzystując swoje niesamowite umiejetności łowcze został wcielony do Regime Urbimo tileanskiego [[Rodzina Alderazzi|dona Alderazzo]]. Jako oddany soldato został ze względu na swa krnąbrną naturę wyrzucony dyscyplinarnie z [[Rodzina Alderazzi|Rodziny]]. Z żalu zbratał sie z ówczesnymi oponentami swych byłych kamratów, siejąc zamęt i smierć w szeregach regimentów Dona. Na koniec zmarł, (znając jego zamiłowanie do jedzenia) prawdopodobnie otruty przez swych licznych wrogów.
  
 
[[Kategoria:Postacie]]
 
[[Kategoria:Postacie]]

Wersja z 13:22, 27 cze 2007

Perigrin - halfling. Przez to, iż jeden z członków starszyzny (owczesny konsul Telmar) Komanda Scoia'tael zamiast do miasta wszedł do obozu Komanda - jako nieliczny mogl na swej skórze poznać leśne pułapki i co najważniejsze dzięki swej zwinności i sprytowi przeżyc! Było to znakiem i z po wielu miesiącach starań jest godzien posiadania ogona świadczącego o przynależności do Scoia'tael. Później w wyniku upadku doznał choroby psychicznej i opuścił szeregi wiewiórek, by służyć pod sztandarem rodu Von Raugen. Dostrzegł swój błąd i porzucił bandę nieudaczników zwących sie gladiatorami by zaznać żołnierskiego życia w Kompanii Gryfa jako rekrut. Nie dane mu było długo służyć gdyż moce chaosu sprawiły iż stal sie wojownikiem Malala. Po latach walk i trudów udało mu sie wyrwać ze szponów zła. Wykorzystując swoje niesamowite umiejetności łowcze został wcielony do Regime Urbimo tileanskiego dona Alderazzo. Jako oddany soldato został ze względu na swa krnąbrną naturę wyrzucony dyscyplinarnie z Rodziny. Z żalu zbratał sie z ówczesnymi oponentami swych byłych kamratów, siejąc zamęt i smierć w szeregach regimentów Dona. Na koniec zmarł, (znając jego zamiłowanie do jedzenia) prawdopodobnie otruty przez swych licznych wrogów.