Tuna: Różnice pomiędzy wersjami
m (Poprawka + uzupełnienie) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Tuna.jpg|200px|left]] | [[Plik:Tuna.jpg|200px|left]] | ||
| − | '''Inżynier Redaktor Tuna Loon-Naai''', członkini [[Stowarzyszenie Gnomich Wynalazców|Stowarzyszenia Gnomich Wynalazców]], Kierowniczka Wydziału Awioniki Stosowanej oraz Redaktorka [[Periodicus|Periodicusa]], prowadząca w piśmie dział z odpowiedziami na listy czytelników. | + | '''Inżynier Redaktor Tuna Loon-Naai''', członkini [[Stowarzyszenie Gnomich Wynalazców|Stowarzyszenia Gnomich Wynalazców]], była wieloletnia Kierowniczka Wydziału Awioniki Stosowanej oraz Redaktorka [[Periodicus|Periodicusa]], prowadząca w piśmie dział z odpowiedziami na listy czytelników. |
Z wywiadu, który udzieliła Periodicusowi możemy dowiedzieć się, że jej matka, piekarka i córka konserwatora zabytków, pochodzi z Bretonii, bretońska babka była uczennicą i bliską znajomą [[Pauden|Paudena]] a ojciec, mechanik, choć z rodu Naai, wywodzi się z wielodzietnego rodu Kwartzów z Gnomiego Miasta z silnymi tradycjami górniczymi - ale ona sama wychowywała się z dala od ich wpływów, co zaowocowało zainteresowaniem awioniką. Na Akademii Oxenfurckiej uczyła się przeciętnie, nie dostawszy więc stażu pracowniczego przeprowadziła się z rodzicami do Mahakamu i to tam zetknęła się z [[Stowarzyszenie Gnomich Wynalazców|SGW]] dzięki grantom rozwojowym. Przyznaje się do zażyłej przyjaźni z gnomką [[Aika|Aiką]] oraz pewnym orangutanem w latach uczniowskich, nadużywania fajerwerków w dzieciństwie (uważa, że to przez nią wprowadzono zakaz odpalania ich w zamkniętych pomieszczeniach), a także do swej nieporadności wobec nauk przyrodniczych, niekontrolowanej natury (dzikiej przyrody), językoznawstwa i spraw damsko-męskich, zwłaszcza niesynchronizacji okresu dojrzewania. Najbardziej ceni pracowitość. Nożowniczka z przypadku, mechanik z powołania, przeciwniczka picia destylatu, miłośniczka szalików, świeżego pieczywa i wszystkich dań z kurczaka. | Z wywiadu, który udzieliła Periodicusowi możemy dowiedzieć się, że jej matka, piekarka i córka konserwatora zabytków, pochodzi z Bretonii, bretońska babka była uczennicą i bliską znajomą [[Pauden|Paudena]] a ojciec, mechanik, choć z rodu Naai, wywodzi się z wielodzietnego rodu Kwartzów z Gnomiego Miasta z silnymi tradycjami górniczymi - ale ona sama wychowywała się z dala od ich wpływów, co zaowocowało zainteresowaniem awioniką. Na Akademii Oxenfurckiej uczyła się przeciętnie, nie dostawszy więc stażu pracowniczego przeprowadziła się z rodzicami do Mahakamu i to tam zetknęła się z [[Stowarzyszenie Gnomich Wynalazców|SGW]] dzięki grantom rozwojowym. Przyznaje się do zażyłej przyjaźni z gnomką [[Aika|Aiką]] oraz pewnym orangutanem w latach uczniowskich, nadużywania fajerwerków w dzieciństwie (uważa, że to przez nią wprowadzono zakaz odpalania ich w zamkniętych pomieszczeniach), a także do swej nieporadności wobec nauk przyrodniczych, niekontrolowanej natury (dzikiej przyrody), językoznawstwa i spraw damsko-męskich, zwłaszcza niesynchronizacji okresu dojrzewania. Najbardziej ceni pracowitość. Nożowniczka z przypadku, mechanik z powołania, przeciwniczka picia destylatu, miłośniczka szalików, świeżego pieczywa i wszystkich dań z kurczaka. | ||
Aktualna wersja na dzień 13:33, 8 gru 2025
Inżynier Redaktor Tuna Loon-Naai, członkini Stowarzyszenia Gnomich Wynalazców, była wieloletnia Kierowniczka Wydziału Awioniki Stosowanej oraz Redaktorka Periodicusa, prowadząca w piśmie dział z odpowiedziami na listy czytelników.
Z wywiadu, który udzieliła Periodicusowi możemy dowiedzieć się, że jej matka, piekarka i córka konserwatora zabytków, pochodzi z Bretonii, bretońska babka była uczennicą i bliską znajomą Paudena a ojciec, mechanik, choć z rodu Naai, wywodzi się z wielodzietnego rodu Kwartzów z Gnomiego Miasta z silnymi tradycjami górniczymi - ale ona sama wychowywała się z dala od ich wpływów, co zaowocowało zainteresowaniem awioniką. Na Akademii Oxenfurckiej uczyła się przeciętnie, nie dostawszy więc stażu pracowniczego przeprowadziła się z rodzicami do Mahakamu i to tam zetknęła się z SGW dzięki grantom rozwojowym. Przyznaje się do zażyłej przyjaźni z gnomką Aiką oraz pewnym orangutanem w latach uczniowskich, nadużywania fajerwerków w dzieciństwie (uważa, że to przez nią wprowadzono zakaz odpalania ich w zamkniętych pomieszczeniach), a także do swej nieporadności wobec nauk przyrodniczych, niekontrolowanej natury (dzikiej przyrody), językoznawstwa i spraw damsko-męskich, zwłaszcza niesynchronizacji okresu dojrzewania. Najbardziej ceni pracowitość. Nożowniczka z przypadku, mechanik z powołania, przeciwniczka picia destylatu, miłośniczka szalików, świeżego pieczywa i wszystkich dań z kurczaka.
