Marmitte: Różnice pomiędzy wersjami

Z ArkadiaWiki
Jump to navigation Jump to search
(start)
 
m (Wzbogacenie istniejących opisów postaci o informacje udzielone przez nie w cyklu wywiadów Periodicusa)
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
−
Marmitte Czarna Róża, kurtyzana arkadyjska. Czarnowłosa płomiennooka elfka. Założyła i prowadziła nieformalne [[Novigradzkie Stowarzyszenie Rozkoszy]], zrzeszenie wysokiej klasy kurtyzan. Znakomicie odgrywana postać, przy pomocy najróżniejszych środków, między innymi arkadyjskich [[free emote]], całego przekroju dostępnych przysłówków i emocji.  
+
'''Marmitte''' Czarna Róża Kurtyzan Imperialnych, kurtyzana arkadyjska. Czarnowłosa płomiennooka elfka. Była pierwszą, kurtyzaną świata Arkadii, a w późniejszym czasie miała kilka uczennic z których najbardziej znane to [[Elena]] i [[Ruth]].  
  
 +
Marmitte była Kurtyzaną, Truwerką i poetką, a także wysokiej klasy szpiegiem choć mało kto wiedział.
 +
Nie jeden byłby zaskoczony wiedząc, że o wiele więcej zarobiła na szpiegostwie niż na nierządzie.
 +
Brała udział w zawieraniu nie jednego pokoju i rozejmu.
 +
 +
Marmitte wiele lat walczyła z Magami o prawo legalizacji swej działalności, ale Novigradzkie Stowarzyszenie Rozkoszy powstało wbrew szerzonym przez nią ideom i odmówiła poprowadzenia go, a także nigdy nie wstąpiła do niego, a nawet prowadziła otwartą wojnę z jego członkiniami. Magowie nalegali bowiem, by Stowarzyszenie zrzeszało wszystkie dziewczęta, które tego zapragną, kiedy Marmitte bardzo ostro selekcjonowała kandydatki bojąc się  zepsucia swego dobrego imienia, na które ciężko pracowała.
 +
 +
Nie wszyscy jednak cenili sobie jej działalność i nie raz musiała walczyć z otwartą wrogością i wyzwiskami. Bardzo długo starała się na przykład o przyjęcie do Truwerów, gdyż [[Srebrna]] która zajmowała się wtedy przyjmowaniem kandydatów stanowczo potępiała to by kurtyzana została truwerką. Dopiero napisanie dwóch tomów szeroko uznawanej poezji i poruszenie przez Marmitte licznych znajomości zaowocowało tym, że została truwerką.
 +
 +
Była też odpowiedzialna za nie jeden skandal, z czego najbardziej kontrowersyjną sprawą była jej bliska znajomość z [[Oscar]]em wysoko postawionym rycerzem Zakonu Sigmara, po śmierci którego napisała "Elegie na śmierć Oscara" i budząc zgorszenie całego zakonu przypięła ja na tablicy w Zakonie. Kilkakrotnie też znikała na kilka miesięcy bez echa - według niektórych plotek ukrywała się na jednej z małych wysp Skellige aby spokojnie urodzić i później wychować dziecko.
 +
 +
Z wywiadu, który udzieliła Periodicusowi możemy dowiedzieć się, że pochodziła z Nuln, dzieciństwo spędziła wśród sierot na ulicy. Podaje się za przykład dojścia ciężką pracą do sukcesu, a jej życiowa maksyma głosi, że nic nie przychodzi w życiu samo, lecz wszystko można osiągnąć jeśli bardzo się tego pragnie. Miłośniczka oxenfurckiego słodkiego szampana.
 +
 +
Znakomicie odgrywana postać, przy pomocy najróżniejszych środków, między innymi arkadyjskich [[Emocje#Free emote|free emote]] i całego przekroju dostępnych przysłówków i emocji.
 +
 +
 +
Grająca tą postacią wypowiedziała się tak:
 +
 +
<pre>
 +
Gralam przez wiele lat w Arke z przerwami nawet rocznymi i dluzszymi.
 +
Teraz nie gram od jakis dwoch lat i skasowali moja postac, nie zmartwilo
 +
mnie to, nie brakuje mi tego. Pewnego dnia tam wroce jesli znow bede miala
 +
jakis pomysl na nowa postac. Nie rozumiem ludzi uzaleznionych od Arki,
 +
ani tych co zawalaja dla niej swoje zycie. Chociaz byly czasy, ze gralam duzo.
 +
 +
Dla mnie gra byla jak pisanie opowiadan. Mialam pomysl na postac i wcielalam
 +
ja w zycie, zylam nia, robilam to co ona by zrobila, a kiedy nie bylo juz
 +
nic do zrobienia nadchodzila pora by spotkac sie z lesna pania raz na zawsze.
 +
Nie rozumiem ludzi, ktorzy ciagnal swoja postac w nieskonczonosc i nie umieja
 +
jej oddzielic od siebie.
 +
 +
Liwia Tanczaca na Wietrze
 +
Marmitte Czarna Roza Kurtyzan Novigradzkich
 +
Lub ktos, kogo jeszcze nie wymyslilam nawet.
 +
</pre>
 +
 +
<pre>
 +
Zajrzałam tu i znalazłam ten wpis. Uzupelnilam troche wpis.
 +
Jako ciekawostke mozna podac, ze magowie stworzyli
 +
specjalnie dla niej Czarne Roze, ktore mozna bylo przypnac do
 +
dekoltu lub wpinac we wlosow i ze to wlasnie ona byla przyczyna
 +
powstania pewnego pieknego zapachu perfum. Mozna tez smialo rzec ze
 +
sporo bizuterii i ubran pojawilo sie w swiecie dzieki dzialalnosci
 +
Marmitte i jej dziewczat. Pamietam jak ubogi byl wybor takich ubran
 +
gdy zaczynalam gre Marmitte i powiem wam, ze naprawde bylo to nie
 +
lada wyzwaniem zagrac kurtyzana w swiecie gdzie nie ma zadnej sukni,
 +
a najseksowniejsze co mozna znalezc to obcisly, skorzany wams i
 +
wysokie czarne buty.
 +
 +
Granie nia bylo naprawde swietna zabawa :)
 +
 +
</pre>
  
 
== Logi ==
 
== Logi ==
Linia 31: Linia 82:
 
Marmitte Czarna Roza Kurtyzan Imperialnych.
 
Marmitte Czarna Roza Kurtyzan Imperialnych.
 
</pre>
 
</pre>
 +
 +
 +
== Elegia na Smierc Oscara==
 +
<pre>
 +
 +
Twoj glos byl zawsze pelen ciepla
 +
Gdy wiary zglebial tajemnice
 +
Mowiles mi o madrych ksiegach
 +
Moglam cie sluchac cale zycie
 +
 +
To ty mi oczy otwierales
 +
Na Najwyzszego moc ogromna
 +
To ty mnie szeptac nauczyles
 +
Modliwy w noc te niespokojna
 +
 +
Dzis Sigmar zabral cie do siebie
 +
I juz cie nie ma posrod zywych
 +
Wiem, ze mi plakac dzis nie wolno
 +
Bo jestes pewnie tam szczesliwy
 +
</pre>
 +
 +
== Sonety Novigradzkie ==
 +
 +
<pre>
 +
Sonet I
 +
 
 +
W oliwnym gaju, na bialych kamieniach
 +
Siedze i Ciebie wspominam kochany
 +
Robie po latach rachunek sumienia
 +
W sercu swym licze nie zrosniete rany
 +
 
 +
Gaik oliwny z czuloscia szelesci
 +
Slowa, co do mnie wsrod ciszy szeptales
 +
Wiatr moje wlosy delikatnie piesci
 +
Dajac pieszczote, jakiej ty nie dales
 +
 +
I tylko w duszy mojej rana krwawi
 +
I lzy po twarzy mojej znowu plyna
 +
Czas sie nieladnie z mym sercem zabawil
 +
Znow jestem tylko samotna dziewczyna
 +
 +
Tesknie dzis za tym, czego nie zaznalam
 +
Innej pragnales, - gdy ja Cie kochalam...
 +
 +
Sonet II
 +
 +
Dzis robiac w skrzynce na listy porzadki
 +
I wyrzucajac, co juz nie potrzebne
 +
Znalazlam mojej milosci poczatki
 +
Skreslone reka moja listy rzewne
 +
 +
Znalazlam wszystkie twoje cieple slowa
 +
Ktore na papier przelales w swych listach
 +
I to jak piszesz, ze mnie juz nie kochasz
 +
Milosc ma stala sie znow rzeczywista
 +
 +
Dawno dla innej mnie juz zostawiles
 +
I juz od dawna listow mi nie piszesz
 +
Z nia swe szczesliwe gniazdko gdzies uwiles
 +
A ja jak dawniej glos twoj czuly slysze
 +
 +
Mam dzisiaj dobra nauczke na wiecznosc
 +
Nie odkurzac listow - tam spi nasza przeszlosc...
 +
 +
Sonet III
 +
 +
Tak sobie dzisiaj ma milosci wspominam
 +
I to jak z toba dnie dlugie spedzalam
 +
Choc wiele rzeczy z czasem zapominam
 +
Ciagle pamietam jak mocno kochalam
 +
 +
Nigdy mnie przeciez nawet nie dotknales
 +
Nigdy twe usta mnie nie calowaly
 +
A jednak nieraz mnie nadzieja tchnales
 +
Ze kiedys bedziesz moj na wiecznosc caly
 +
 +
A jednak zawsze dawales mi wierzyc
 +
Ze sie marzenia me spelnia niebawem
 +
A ja bym zaraz zgodzila sie nie zyc
 +
Bys raz choc posiadl mnie milosci prawem
 +
 +
Czemu mi meczyc tak sie pozwoliles?
 +
Jesli do innej miloscia wciaz zyles...
 +
 +
 +
Sonet IV
 +
 +
Raz jednej nocy, pamietam me cialo
 +
Los w jednym lozu wraz z twoim ulozyl
 +
Zasnac nie moglam, serce me szalalo
 +
Ciebie sen twardy i spokojny zmorzyl
 +
 +
Tak cicho spales na dlugosc ramienia
 +
Albo i blizej od piersi mej bujnej
 +
W ktorej sie oddech gubil wciaz z pragnienia
 +
A oddech tw j by  spokojny choc czujny
 +
 +
Tak noc calutka przespales kochany
 +
Gdy mna szarpaly ciagle namietnosc
 +
I bol zadajac mi nieopisany
 +
Spales a spokoj w twoim sercu goscil
 +
 +
I tylko dzisiaj pytam sama siebie
 +
Czemuz to w noc te nie uwiodlam ciebie...
 +
 +
 +
Sonet V
 +
 +
I z koncem swiata nie bede na pewno
 +
Bardziej samotna nizli dzisiaj jestem
 +
Czy swiat sie skonczy? Jest mi wszystko jedno...
 +
Lecz nawet wtedy nie zdradze sie gestem,
 +
 +
Ani spojrzeniem ani drzeniem glosu
 +
Nie zdradze nigdy ci swojej slabosci
 +
I sercu swemu nigdy nie dam glosu
 +
Niech milczac w ciszy usycha z milosci
 +
 +
Nie zmyli mnie twej dloni dotyk cieply
 +
Ni twoje pelne czulosci usmiechy
 +
Wiem, ze by zaraz sie w nicosc rozpierzchly
 +
Gdybym wyznala ci swe wszystkie grzechy...
 +
 +
I choc widac nieraz ze mnie pragniesz wielce
 +
Nie patrz sie dzis za mna, innej oddaj serce...
 +
 +
</pre>
 +
 +
== Ballady o Miłości ==
 +
 +
<pre>
 +
Ballada o Milosci Zgubnej
 +
 +
Przyszedles do mnie taki czuly
 +
Jak zawsze w snach przychodzisz do mnie
 +
I calowales tak zmyslowo
 +
Ze nigdy tego nie zapomne...
 +
 +
Nie wiem, czym sobie zasluzylam
 +
Na te wysnione piekne chwile
 +
Gdy pocalunki twoje czule
 +
Piescily mnie niczym motyle
 +
 +
Sto lat tesknilam wciaz za toba
 +
I za dotykiem twojej skory
 +
Robilam rzeczy niemozliwe
 +
I zdobywalam wielkie gory
 +
 +
 +
Stoczylam chyba tysiac bitew
 +
O twe cudownie madre oczy
 +
Scierpialam tyle upokorzen
 +
Kazde z tych wspomnien za mna kroczy
 +
 +
A dzis przyszedles by mnie posiasc
 +
I nie umialam ci odmowic
 +
Przyszedles piekny i zmyslowy
 +
Przyszedles po to by mnie zgubic...
 +
 +
***
 +
Ballada o Milosci  Cierpiacej
 +
 +
Odszedles. Na zawsze odszedles
 +
Ona u twego stala boku
 +
Odszedles, nie spojrzales nawet
 +
Zniknales gdzies w wiecznym mroku
 +
 +
Za dloni dotykiem twych teskniac
 +
Za twoich oczu spojrzeniem
 +
 +
Drze sama gdzies w ciszy nocy
 +
Tulac sie ze swym cieniem
 +
 +
W srod nocy szlocham bolesnie
 +
Palce zaciskam kurczowo
 +
Odszedles, z nia przy swym boku
 +
A ja wciaz cierpie na nowo...
 +
 +
***
 +
Ballada o Milosci Zmyslowej
 +
 +
Sie spotkalismy noca ciepla
 +
I chociaz uledz ci nie chcialam
 +
Gdy calowales mnie zmyslowo
 +
Odmowic wcale nie umialam...
 +
 +
Wiedzialam ze powinnam przestac
 +
Bo to zlym torem juz sie toczy
 +
Lecz odchylalam tylko szyje
 +
i przymykalam lekko oczy
 +
wiedzialam ze to nie jest dobrze
 +
Ze bede tego zalowala
 +
Lecz nie umialam ci odmowic
 +
I bys calowal tylko chcialam...
 +
 +
I mysli moich nie umialam
 +
trzymac na wodzy, a me cialo
 +
ust twoich dotyk czujac miekki
 +
Mi posluszenstwa odmawialo...
 +
 +
***
 +
 +
Ballada o Milosci Niespelnionej
 +
 +
Plakalam cicho w noc ciemna
 +
z tesknoty za twoim cialem
 +
wargi do krwi sobie gryzlam
 +
zdawalo si  tak doskonale...
 +
 +
 +
Jej szepczesz czule na ucho
 +
swa milosc kazdego ranka
 +
ja w tobie mam przyjaciela
 +
ona ma w tobie kochanka...
 +
 +
Zagryzam wiec wargi do krwi
 +
lzy cicho w nocy wylewam
 +
a kiedy o milosc mnie pytasz
 +
cichutko ci o niej spiewam....
 +
</pre>
 +
 +
==Zobacz też==
 +
*[[Novigradzkie Stowarzyszenie Rozkoszy]]
  
 
[[Kategoria:Postacie]]
 
[[Kategoria:Postacie]]

Aktualna wersja na dzień 14:48, 4 lip 2021

Marmitte Czarna Róża Kurtyzan Imperialnych, kurtyzana arkadyjska. Czarnowłosa płomiennooka elfka. Była pierwszą, kurtyzaną świata Arkadii, a w późniejszym czasie miała kilka uczennic z których najbardziej znane to Elena i Ruth.

Marmitte była Kurtyzaną, Truwerką i poetką, a także wysokiej klasy szpiegiem choć mało kto wiedział. Nie jeden byłby zaskoczony wiedząc, że o wiele więcej zarobiła na szpiegostwie niż na nierządzie. Brała udział w zawieraniu nie jednego pokoju i rozejmu.

Marmitte wiele lat walczyła z Magami o prawo legalizacji swej działalności, ale Novigradzkie Stowarzyszenie Rozkoszy powstało wbrew szerzonym przez nią ideom i odmówiła poprowadzenia go, a także nigdy nie wstąpiła do niego, a nawet prowadziła otwartą wojnę z jego członkiniami. Magowie nalegali bowiem, by Stowarzyszenie zrzeszało wszystkie dziewczęta, które tego zapragną, kiedy Marmitte bardzo ostro selekcjonowała kandydatki bojąc się zepsucia swego dobrego imienia, na które ciężko pracowała.

Nie wszyscy jednak cenili sobie jej działalność i nie raz musiała walczyć z otwartą wrogością i wyzwiskami. Bardzo długo starała się na przykład o przyjęcie do Truwerów, gdyż Srebrna która zajmowała się wtedy przyjmowaniem kandydatów stanowczo potępiała to by kurtyzana została truwerką. Dopiero napisanie dwóch tomów szeroko uznawanej poezji i poruszenie przez Marmitte licznych znajomości zaowocowało tym, że została truwerką.

Była też odpowiedzialna za nie jeden skandal, z czego najbardziej kontrowersyjną sprawą była jej bliska znajomość z Oscarem wysoko postawionym rycerzem Zakonu Sigmara, po śmierci którego napisała "Elegie na śmierć Oscara" i budząc zgorszenie całego zakonu przypięła ja na tablicy w Zakonie. Kilkakrotnie też znikała na kilka miesięcy bez echa - według niektórych plotek ukrywała się na jednej z małych wysp Skellige aby spokojnie urodzić i później wychować dziecko.

Z wywiadu, który udzieliła Periodicusowi możemy dowiedzieć się, że pochodziła z Nuln, dzieciństwo spędziła wśród sierot na ulicy. Podaje się za przykład dojścia ciężką pracą do sukcesu, a jej życiowa maksyma głosi, że nic nie przychodzi w życiu samo, lecz wszystko można osiągnąć jeśli bardzo się tego pragnie. Miłośniczka oxenfurckiego słodkiego szampana.

Znakomicie odgrywana postać, przy pomocy najróżniejszych środków, między innymi arkadyjskich free emote i całego przekroju dostępnych przysłówków i emocji.


Grająca tą postacią wypowiedziała się tak: 

Gralam przez wiele lat w Arke z przerwami nawet rocznymi i dluzszymi.
Teraz nie gram od jakis dwoch lat i skasowali moja postac, nie zmartwilo
mnie to, nie brakuje mi tego. Pewnego dnia tam wroce jesli znow bede miala
jakis pomysl na nowa postac. Nie rozumiem ludzi uzaleznionych od Arki,
ani tych co zawalaja dla niej swoje zycie. Chociaz byly czasy, ze gralam duzo.

Dla mnie gra byla jak pisanie opowiadan. Mialam pomysl na postac i wcielalam
ja w zycie, zylam nia, robilam to co ona by zrobila, a kiedy nie bylo juz
nic do zrobienia nadchodzila pora by spotkac sie z lesna pania raz na zawsze.
Nie rozumiem ludzi, ktorzy ciagnal swoja postac w nieskonczonosc i nie umieja
jej oddzielic od siebie.

Liwia Tanczaca na Wietrze
Marmitte Czarna Roza Kurtyzan Novigradzkich
Lub ktos, kogo jeszcze nie wymyslilam nawet.

Zajrzałam tu i znalazłam ten wpis. Uzupelnilam troche wpis.
Jako ciekawostke mozna podac, ze magowie stworzyli 
specjalnie dla niej Czarne Roze, ktore mozna bylo przypnac do 
dekoltu lub wpinac we wlosow i ze to wlasnie ona byla przyczyna 
powstania pewnego pieknego zapachu perfum. Mozna tez smialo rzec ze 
sporo bizuterii i ubran pojawilo sie w swiecie dzieki dzialalnosci 
Marmitte i jej dziewczat. Pamietam jak ubogi byl wybor takich ubran 
gdy zaczynalam gre Marmitte i powiem wam, ze naprawde bylo to nie 
lada wyzwaniem zagrac kurtyzana w swiecie gdzie nie ma zadnej sukni, 
a najseksowniejsze co mozna znalezc to obcisly, skorzany wams i 
wysokie czarne buty. 

Granie nia bylo naprawde swietna zabawa :)

Logi

Marmitte pyta sie ciebie o cos, lecz nie jestes w stanie skoncentrowac sie na
tym, gdyz spoglada na Ciebie cieplo i wyrozumiale a w jej oczach odbijaja sie
wszystkie pragnienia twych ostatnich tygodni. Czujesz, ze wiedzialaby, co
zrobic z twym cialem, gdyby tylko bylo cie stac na jej wdzieki....

Wieczory Kawalerskie                               Marmitte     17  27 X


Jesli chcesz zorganizowac sobie czy swemu przyjacielowi wieczor kawalerski,
zapraszamy do nas... Znajdziemy mile miejsce ulozymy scenariusz imprezy i
poprowadzimy ja sprawnie i fachowo.

Dla wiernych narzeczonych specjalna oferta... Nie musisz zdradzac swej
ukochanej by przezyc ostatni kawalerski wieczor... Jest wiele rzeczy ktore
mozemy ci zaoferowac, a nawet najbardziej zazdrosna narzeczona nie powinna byc
zla o to.

Zorganizujemy tez chetnie wieczor panienski...

Moze to ostatnia okazja by dac sobie nawzajem chwile wolnosc? By zaufac sobie i
wybaczyc po ra juz moze ostatni przed wieczna i nieskonczona miloscia cieplego
ognizka malzenskiego?

Marmitte Czarna Roza Kurtyzan Imperialnych.


Elegia na Smierc Oscara


Twoj glos byl zawsze pelen ciepla
Gdy wiary zglebial tajemnice
Mowiles mi o madrych ksiegach
Moglam cie sluchac cale zycie

To ty mi oczy otwierales
Na Najwyzszego moc ogromna
To ty mnie szeptac nauczyles
Modliwy w noc te niespokojna

Dzis Sigmar zabral cie do siebie
I juz cie nie ma posrod zywych
Wiem, ze mi plakac dzis nie wolno
Bo jestes pewnie tam szczesliwy

Sonety Novigradzkie

Sonet I
  
W oliwnym gaju, na bialych kamieniach
Siedze i Ciebie wspominam kochany
Robie po latach rachunek sumienia
W sercu swym licze nie zrosniete rany
  
Gaik oliwny z czuloscia szelesci
Slowa, co do mnie wsrod ciszy szeptales
Wiatr moje wlosy delikatnie piesci
Dajac pieszczote, jakiej ty nie dales
 
I tylko w duszy mojej rana krwawi
I lzy po twarzy mojej znowu plyna
Czas sie nieladnie z mym sercem zabawil
Znow jestem tylko samotna dziewczyna
 
Tesknie dzis za tym, czego nie zaznalam
Innej pragnales, - gdy ja Cie kochalam...
 
Sonet II
 
Dzis robiac w skrzynce na listy porzadki
I wyrzucajac, co juz nie potrzebne
Znalazlam mojej milosci poczatki
Skreslone reka moja listy rzewne
 
Znalazlam wszystkie twoje cieple slowa
Ktore na papier przelales w swych listach
I to jak piszesz, ze mnie juz nie kochasz
Milosc ma stala sie znow rzeczywista
 
Dawno dla innej mnie juz zostawiles
I juz od dawna listow mi nie piszesz
Z nia swe szczesliwe gniazdko gdzies uwiles
A ja jak dawniej glos twoj czuly slysze
 
Mam dzisiaj dobra nauczke na wiecznosc
Nie odkurzac listow - tam spi nasza przeszlosc...
 
Sonet III
 
Tak sobie dzisiaj ma milosci wspominam
I to jak z toba dnie dlugie spedzalam
Choc wiele rzeczy z czasem zapominam
Ciagle pamietam jak mocno kochalam
 
Nigdy mnie przeciez nawet nie dotknales
Nigdy twe usta mnie nie calowaly
A jednak nieraz mnie nadzieja tchnales
Ze kiedys bedziesz moj na wiecznosc caly
 
A jednak zawsze dawales mi wierzyc
Ze sie marzenia me spelnia niebawem
A ja bym zaraz zgodzila sie nie zyc
Bys raz choc posiadl mnie milosci prawem
 
Czemu mi meczyc tak sie pozwoliles?
Jesli do innej miloscia wciaz zyles...
 
 
Sonet IV
 
Raz jednej nocy, pamietam me cialo
Los w jednym lozu wraz z twoim ulozyl
Zasnac nie moglam, serce me szalalo
Ciebie sen twardy i spokojny zmorzyl
 
Tak cicho spales na dlugosc ramienia
Albo i blizej od piersi mej bujnej
W ktorej sie oddech gubil wciaz z pragnienia
A oddech tw j by  spokojny choc czujny
 
Tak noc calutka przespales kochany
Gdy mna szarpaly ciagle namietnosc
I bol zadajac mi nieopisany
Spales a spokoj w twoim sercu goscil
 
I tylko dzisiaj pytam sama siebie
Czemuz to w noc te nie uwiodlam ciebie...
 
 
Sonet V
 
I z koncem swiata nie bede na pewno
Bardziej samotna nizli dzisiaj jestem
Czy swiat sie skonczy? Jest mi wszystko jedno...
Lecz nawet wtedy nie zdradze sie gestem,
 
Ani spojrzeniem ani drzeniem glosu
Nie zdradze nigdy ci swojej slabosci
I sercu swemu nigdy nie dam glosu
Niech milczac w ciszy usycha z milosci
 
Nie zmyli mnie twej dloni dotyk cieply
Ni twoje pelne czulosci usmiechy
Wiem, ze by zaraz sie w nicosc rozpierzchly
Gdybym wyznala ci swe wszystkie grzechy...
 
I choc widac nieraz ze mnie pragniesz wielce
Nie patrz sie dzis za mna, innej oddaj serce...

Ballady o Miłości

Ballada o Milosci Zgubnej
 
Przyszedles do mnie taki czuly
Jak zawsze w snach przychodzisz do mnie
I calowales tak zmyslowo
Ze nigdy tego nie zapomne...
 
Nie wiem, czym sobie zasluzylam
Na te wysnione piekne chwile
Gdy pocalunki twoje czule
Piescily mnie niczym motyle
 
Sto lat tesknilam wciaz za toba
I za dotykiem twojej skory
Robilam rzeczy niemozliwe
I zdobywalam wielkie gory
 

Stoczylam chyba tysiac bitew
O twe cudownie madre oczy
Scierpialam tyle upokorzen
Kazde z tych wspomnien za mna kroczy
 
A dzis przyszedles by mnie posiasc
I nie umialam ci odmowic
Przyszedles piekny i zmyslowy
Przyszedles po to by mnie zgubic...
 
***
Ballada o Milosci  Cierpiacej
 
Odszedles. Na zawsze odszedles
Ona u twego stala boku
Odszedles, nie spojrzales nawet
Zniknales gdzies w wiecznym mroku
 
Za dloni dotykiem twych teskniac
Za twoich oczu spojrzeniem
 
Drze sama gdzies w ciszy nocy
Tulac sie ze swym cieniem
 
W srod nocy szlocham bolesnie
Palce zaciskam kurczowo
Odszedles, z nia przy swym boku
A ja wciaz cierpie na nowo...
 
***
Ballada o Milosci Zmyslowej
 
Sie spotkalismy noca ciepla
I chociaz uledz ci nie chcialam
Gdy calowales mnie zmyslowo
Odmowic wcale nie umialam...
 
Wiedzialam ze powinnam przestac
Bo to zlym torem juz sie toczy
Lecz odchylalam tylko szyje
i przymykalam lekko oczy
wiedzialam ze to nie jest dobrze
Ze bede tego zalowala
Lecz nie umialam ci odmowic
I bys calowal tylko chcialam...
 
I mysli moich nie umialam
trzymac na wodzy, a me cialo
ust twoich dotyk czujac miekki
Mi posluszenstwa odmawialo...
 
***
 
Ballada o Milosci Niespelnionej
 
Plakalam cicho w noc ciemna
z tesknoty za twoim cialem
wargi do krwi sobie gryzlam
zdawalo si  tak doskonale...
 
 
Jej szepczesz czule na ucho
swa milosc kazdego ranka
ja w tobie mam przyjaciela
ona ma w tobie kochanka...
 
Zagryzam wiec wargi do krwi
lzy cicho w nocy wylewam
a kiedy o milosc mnie pytasz
cichutko ci o niej spiewam....

Zobacz też

Źródło: „https://wikipedia.arkadia.rpg.pl/wiki/index.php?title=Marmitte&oldid=15567”