Zerrikania: Różnice pomiędzy wersjami
(Az'rhat a Zerrikania (tu przydałoby się rozjaśnienie czarodziejów)) |
(+ sępy i hieny) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Zerrikania''' to nazwa regionu geograficzno-politycznego w [[Ishtar]]. Jest to strefa wpływu [[Zerrikanki|Zerrikanek]]. Na wschód od zamieszkałych ziem, od [[Kaedwen]], [[Aedirn]] i [[Nilfgaard|Imperium Nilfgaardu]], oddzielony od nich masywami górskimi [[Góry Sine|Gór Sinych]], [[Góry Ogniste|Gór Ognistych]] i [[Tir Tochair]], rozciąga się ogromny pustynny teren. Jego północna część, która obejmuje Zerrikanię, jest nazywana pustynią [[Az'rhat]], a południowa - [[Korath]]. Jeszcze dalej na wschód leżą podobno krainy zwane [[Hakland|Haklandem]] i [[Hannu]]. Między Górami Ognistymi a Tir Tochair znajduje się [[Przełęcz Elskerdeg|przełęcz Elskerdeg]], najdogodniejsze przejście między pustyniami a zachodnimi krajami. Wiedzie do niej szlak z Kaedwen na wschód, przez Góry Sine. | '''Zerrikania''' to nazwa regionu geograficzno-politycznego w [[Ishtar]]. Jest to strefa wpływu [[Zerrikanki|Zerrikanek]]. Na wschód od zamieszkałych ziem, od [[Kaedwen]], [[Aedirn]] i [[Nilfgaard|Imperium Nilfgaardu]], oddzielony od nich masywami górskimi [[Góry Sine|Gór Sinych]], [[Góry Ogniste|Gór Ognistych]] i [[Tir Tochair]], rozciąga się ogromny pustynny teren. Jego północna część, która obejmuje Zerrikanię, jest nazywana pustynią [[Az'rhat]], a południowa - [[Korath]]. Jeszcze dalej na wschód leżą podobno krainy zwane [[Hakland|Haklandem]] i [[Hannu]]. Między Górami Ognistymi a Tir Tochair znajduje się [[Przełęcz Elskerdeg|przełęcz Elskerdeg]], najdogodniejsze przejście między pustyniami a zachodnimi krajami. Wiedzie do niej szlak z Kaedwen na wschód, przez Góry Sine. | ||
| − | W Zerrikanii panuje klimat pustynny, za dnia doskwiera upał a w nocy lodowate zimno, niezależnie od pory roku. Najczęstszym zjawiskiem pogodowym jest burza piaskowa. W sercu tej krainy leży [[Val'kare]], miasto matriarchalnego ludu [[Zerrikanki|Zerrikanek]]. Na pustyni można znaleźć także nieliczne inne ślady cywilizacji: ruiny, katakumby, stare mosty, czy też nieszczęśliwie natknąć się na rozbójniczą bandę nomadów. Poza bandytami, na tym terenie na śmiałych podróżników czyhają drapieżniki, jadowite owady i gady, czy nawet jeszcze groźniejsze, pokoniunkcyjne potwory. | + | W Zerrikanii panuje klimat pustynny, za dnia doskwiera upał a w nocy lodowate zimno, niezależnie od pory roku. Najczęstszym zjawiskiem pogodowym jest burza piaskowa. W sercu tej krainy leży [[Val'kare]], miasto matriarchalnego ludu [[Zerrikanki|Zerrikanek]]. Na pustyni można znaleźć także nieliczne inne ślady cywilizacji: ruiny, katakumby, stare mosty, czy też nieszczęśliwie natknąć się na rozbójniczą bandę nomadów. Poza bandytami, na tym terenie na śmiałych podróżników czyhają drapieżniki, jadowite owady i gady, czy nawet jeszcze groźniejsze, pokoniunkcyjne potwory. W najgorszym razie ciężko osłabionego wędrowca mogą zaatakować nawet padlinożerne zwierzęta, takie jak sępy i hieny. |
[[Kategoria:Krainy Ishtar]] | [[Kategoria:Krainy Ishtar]] | ||
Wersja z 15:33, 2 sie 2008
Zerrikania to nazwa regionu geograficzno-politycznego w Ishtar. Jest to strefa wpływu Zerrikanek. Na wschód od zamieszkałych ziem, od Kaedwen, Aedirn i Imperium Nilfgaardu, oddzielony od nich masywami górskimi Gór Sinych, Gór Ognistych i Tir Tochair, rozciąga się ogromny pustynny teren. Jego północna część, która obejmuje Zerrikanię, jest nazywana pustynią Az'rhat, a południowa - Korath. Jeszcze dalej na wschód leżą podobno krainy zwane Haklandem i Hannu. Między Górami Ognistymi a Tir Tochair znajduje się przełęcz Elskerdeg, najdogodniejsze przejście między pustyniami a zachodnimi krajami. Wiedzie do niej szlak z Kaedwen na wschód, przez Góry Sine.
W Zerrikanii panuje klimat pustynny, za dnia doskwiera upał a w nocy lodowate zimno, niezależnie od pory roku. Najczęstszym zjawiskiem pogodowym jest burza piaskowa. W sercu tej krainy leży Val'kare, miasto matriarchalnego ludu Zerrikanek. Na pustyni można znaleźć także nieliczne inne ślady cywilizacji: ruiny, katakumby, stare mosty, czy też nieszczęśliwie natknąć się na rozbójniczą bandę nomadów. Poza bandytami, na tym terenie na śmiałych podróżników czyhają drapieżniki, jadowite owady i gady, czy nawet jeszcze groźniejsze, pokoniunkcyjne potwory. W najgorszym razie ciężko osłabionego wędrowca mogą zaatakować nawet padlinożerne zwierzęta, takie jak sępy i hieny.
