Zielnik Stefaniusa Falimira (fragment książki)

Fragment książki

Wilk
Wilka drugdzie dzikiem psem zowa, bowiem iemu posthawa y wyciem 
podobien. Then kiedy pierwey czlowieka obaczy, glos iemu odeymuie, 
a tedy okrutnieyszy bywa, ale gdy go pierwey obacza, tedy tez 
mocz j srogosc traci a vciekac nie moze.
Cierpi dlugo glod, ale gdy sie przeposci, rad dobrze sniada, czo 
ma na trzy dni dosyc. Mozg v niego z kxiezyczem roscie j 
umnieyszasie. Przed okiem iego wylupionym domowe zwierzeta vciekaia.
Serce iego vsuszone dobrze chowac na lekarzstwa rozmagithe, bo 
proch iego w piciu pomaga na wielka niemocz.
Proch z watroby vsuszoney z winem pijacz, na wszytki wnetrzne 
niemoczy pomaga. Mieso iego pieczone fantastikom dobrze iesc. 
Sadlo iego y zolc tak iako y psia pomaga.
Gnoy wilczy takiez y krew na kolike barzo pomaga. Zabg iego y 
paznokty dla chorych oczu dobrze nosic.

Adnotacja

Do fragmentu książki została dołączona mała karteczka.

(Tekst ten, spisany 500 lat temu przez slynnego zielarza spod Oxenfurtu, od
wedrownego handlarza kupil, skopiowal zachowujac oryginalna pisownie i
Uniwersytetowi podarowal - Chivasso, czlowiek).