Sesill

Sesill Vogel - "Ptaszyna". Podopieczna "wujeczka" (niegdyś "tatka" i "dziadka") Radgasta. Sierota.

Podobno jej głównym zajęciem jest handel owocami i warzywami. Podobno pomaga biednym dzieciom. Podobno ona wraz z wujeczkiem żyją na granicy ubóstwa. Podobnie jak Radgast, niespełniona poetka - jej twórczość można zobaczyć na wielu tablicach na całym świecie.

Czynnie i właściwym sobie wdziękiem wspiera Radgasta w licznych planach i w przedsięwzięciach (nie tylko żebraczych).

Postać obecnie nie istnieje, według oficjalnego przekazu głoszonego przez Radgasta, Sesill padła ofiarą pożaru, który strawił szpital dla chorych na zarazę, którego była pacjentką. Ciała "Ptaszyny" nigdy nie odnaleziono, co nie przeszkodziło w organizacji oficjalnego pogrzebu - jak mało której skasowanej postaci. Obecnie, pośmiertnie, patronka novigradzkiego przytułku dla bezdomnych, chorych, sierot i kalek (nierzadko dla będącymi wszystkimi naraz) "Szczęśliwa Ptaszyna pod Zmokłym Szczurem", prowadzonego - a jakże - przez Radgasta.

• Reportaż z działaności garkuchni "Pod Ostatnim Miedziakiem na łamach Periodicusa (archiwum online), spisany (po mistrzowsku zresztą!) przez Tunę.

Tworczosc Sesill:

Dziecieca wyliczanka                               Sesill       15 II 2016  

   Slonce nam radosnie swieci,
   rzra swuj hlebek glodne dzieci,
   w porcie kogos ktos mordoje,
   nikt sie niczym nie pszejmoje.
   Czasem golab gdzies poleci
   srajac na lerzace smieci
   zdyha w kacie kondel bury
   beda miec uciehe szczory.
   Raz      dwa       tszy
   howaj sie, bo zdehniesz TY!

Sieroca kolysanka Novigradzka.                     Sesill       18 VII 2016 


  Aaa szczorki dwa, poranione oby dwa
  Kapie z nih krew i posoka
  Jeden nie ma wcale oka.
  Aaa kotki tszy, pogryzly je do krwi pchly
  Zostal z nich juz tylko cien
  Pewno zdehna lada dzien.
  Wiec spij dziecino,
  Koszmarami innych sny niech splyna.
  Niech sie tecza pszysni ci,
  Martwi ludzie lecz ci zli...
  Cicho sza... sierotka spi...