Mekan: Różnice pomiędzy wersjami
(+herb) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Grafika:COA_Nilfgaard.png|26px|left]] | [[Grafika:COA_Nilfgaard.png|26px|left]] | ||
| − | Mekan to | + | '''Mekan''' to [[nilfgaard]]zka wyspa o skalistych brzegach, doskonale nadająca się do połowu ryb, będącego głównym zajęciem miejscowych rybaków z tamtejszej wioski ''Faoilean'' (co w Starszej Mowie oznacza ''Rybitwa''), przy tym w dużej mierze porośnięta puszczą o florze charakterystycznej dla obszarów |
| − | podzwrotnikowych. Jest to jedyne takie miejsce w dostępnej części Ishtar, więc może zainteresować botaników i zielarzy. | + | podzwrotnikowych. Jest to jedyne takie miejsce w dostępnej części [[Ishtar]], więc może zainteresować botaników i zielarzy. |
W północnej części wyspy stoi obóz warowny, gdzie pod dowództwem ''Donengara Akehi aep Dunen'' stacjonuje nilfgaardzkie wojsko, w skład którego wchodzą części dywizji ''Alba'', dywizji ''Ard Feain'', dywizji ''Deithwen'', brygady ''Nauzicaa'' oraz jednej z elfich brygad. | W północnej części wyspy stoi obóz warowny, gdzie pod dowództwem ''Donengara Akehi aep Dunen'' stacjonuje nilfgaardzkie wojsko, w skład którego wchodzą części dywizji ''Alba'', dywizji ''Ard Feain'', dywizji ''Deithwen'', brygady ''Nauzicaa'' oraz jednej z elfich brygad. | ||
Wersja z 00:17, 30 mar 2011
Mekan to nilfgaardzka wyspa o skalistych brzegach, doskonale nadająca się do połowu ryb, będącego głównym zajęciem miejscowych rybaków z tamtejszej wioski Faoilean (co w Starszej Mowie oznacza Rybitwa), przy tym w dużej mierze porośnięta puszczą o florze charakterystycznej dla obszarów podzwrotnikowych. Jest to jedyne takie miejsce w dostępnej części Ishtar, więc może zainteresować botaników i zielarzy.
W północnej części wyspy stoi obóz warowny, gdzie pod dowództwem Donengara Akehi aep Dunen stacjonuje nilfgaardzkie wojsko, w skład którego wchodzą części dywizji Alba, dywizji Ard Feain, dywizji Deithwen, brygady Nauzicaa oraz jednej z elfich brygad.
Niestety, pomimo cieszących oko widoków i przyjaznych warunków, tereny te nie są zbyt bezpieczne. Obecność osamotnionego garnizonu sprawiła, że miejsce to upatrzyli sobie, jako cel swych grabieży, grasujący po okolicznych wodach skelligańscy korsarze.
