Sztylet
Sztylet jest jednym z rodzajów broni białej który historycznie wyodrębnił się u zarania pierwszych cywilizacji prawdopodobnie równocześnie lub nieco wcześniej od Topora Bojowego. Pierwsze sztylety tworzone były z materiałów takich jak chociażby kamień czy kości zwierząt w późniejszym zaś okresie z brązu czy wreszcie ze stali. Bojowo sztylet znajdował zastosowanie jako drugo- lub trzeciorzędna broń obronna. Wzmocnienie jego roli na polu bitwy nastąpiło dopiero wraz z wprowadzeniem cięższych rodzajów opancerzenia zwłaszcza jazdy. Sztylety były podówczas stosowane do dobijania powalonych na ziemie jeźdźców np poprzez wbicie broni poprzez wizjer hełmu lub pomiędzy płyty zbroi. Sztylety w związku ze swymi niewielkimi rozmiarami, a co za tym idzie łatwością ich ukrycia stały się ulubiona bronią skrytobójców.
Rodzaje sztyletów
- puginał - jedna z najstarszych odmian broni siecznej, miniatura miecza. Mały puginał, zazwyczaj w użyciu cywilnym, potocznie nazywany jest sztyletem. Posiada głownię prostą jedno- lub dwusieczną (zazwyczaj o przekroju czworokątnym), o rekojeści z jelcem. Noszony w pochwie przy boku. Długość ostrza wynosiła przeciętnie około 30 cm. Puginał w zasadzie nie nadawał się do cięcia, służył do zadawania precyzyjnych ran kłutych na najbliższy dystans w miejsca odsłonięte lub słabo zasłonięte (np. cios przez szparę wzrokową w hełmie garnczkowym. Służył nie tylko samoobrony ale i skrytobójstwa. Bywał zabezpieczany przed utratą w walce lub zgubieniem za pomocą łańcuszka lub rzemienia przywiązanego do napierśnika.
- stiletto - włoska odmiana sztyletu.
- nóż bojowy - nóż służący jako broń biała (Do 30 cm). Przeważnie charakteryzujący się długim ostrzem i dobrą penetracją.
Sztylety na Arkadii
Sztylet w świecie Arkadii jest bronią niewielką lekka i zwykle tańszą w porównaniu choćby z toporami czy młotami. Specyfika walki polega na zadawaniu dużej ilości szybkich i celnych pchnięć bronią w przeciwnika, stąd wydaje się być dobrym rozwiązaniem dla postaci obdarzonych wysokim współczynnikiem zręczności.
