MUD

To jest jedynie zalążek artykułu.
Ten artykuł jest jedynie zalążkiem. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.
(Nie zapomnij zajrzeć wcześniej na stronę dyskusji).

Wyobraźnia jest najlepszą karta graficzną!

MUD (ang. Multi-User Dungeon) to typ gry komputerowej – wieloosobowa, tekstowa gra sieciowa. Innymi słowy, ma interfejs wyłącznie tekstowy i może w nią grać duża ilość graczy naraz, podłączonych przez sieć komputerową (np. Internet). W większości są to gry oparte na jakimś fabularnym świecie fantasy.

MUD-y na świecie

Protoplastą wszystkich gier tego typu był MUD1 stworzony w 1978r. przez Roy'a Trubshawa and Richarda Bartle na Uniwersytecie Essex. Z czasem zaczęło powstawać coraz więcej tego typu gier, o których można poczytać tutaj. Tu warto wymienić tylko jeden Genesis LPMud (otwarty do dziś), na bazie jego zmodyfikowanego i dostosowanego do języka polskiego mudliba powstała Arkadia.

MUD-y w Polsce

O powstaniu i rozwoju Arkadii można przeczytać więcej w artykule Historia Arkadii.

Pierwszym polskim MUD-em była Studnia Dusz (1993). Drugim Cygnus (1996). Arkadia powstała jako poważny polski projekt tego typu w 1997. Razem z Lacem (1997), jako pierwsza była dobrze i w pełni spolszczona, co miało ważki wpływ na jej powodzenie. W tamtym czasie powstały też Wrota Czasu (1997), Killer MUD (1999). Na podstawie udostępnionego kodu Arkadii powstały m.in. Barsawia (2002), Warlock (2002), Nightal, Vatt'ghern (2007). Istniały też stworzone w Polsce anglojęzyczne MUD-y, np. Chicken's Den. W planach był również polskojęzyczny fMUD w klimacie Fallouta, niestety nigdy nie wyszedł poza wczesną fazę projektową.

Arkadia gra ważną rolę wśród polskich MUD-ów – przyciągnęła i zawsze utrzymywała największą liczbę graczy. Inne najpopularniejsze polskie gry tego typu stworzyli (często, ale nie zawsze zadowoleni) gracze z Arkadii.

Linki

• Hasło MUD w Mudpedii (ang.)
• Hasło MUD na polskiej Wikipedii (pol.)
• Hasło MUD na angielskiej Wikipedii (ang.)
• Silniki polskojęzycznych tekstowych gier przygodowych (PDF) – praca magisterska, Paweł Aleksander Fedoryński, Uniwersytet Warszawski 2005